Η οικογένεια των Kim βρίσκει μια μικρή διέξοδο από την ανεργία, την φτώχεια και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ζώντας σε ένα ημι-υπόγειο που δεν έχει καν ιδιωτικότητα, όταν ο γιος Ki-woo προσλαμβάνεται για να διδάξει αγγλικά στην κόρη της πλούσιας οικογένειας των Park. Διαβλέποντας την εξασφάλιση όλης της οικογένειας, διαδοχικά όλοι οι Kim διεισδύουν στην ζωή και το σπίτι των πλουσίων Park που απολαμβάνουν τις ανέσεις και ένα δυτικό τρόπο ζωής, μην γνωρίζοντας τι κρύβεται στο σπίτι τους και συγκεκριμένα στο υπόγειό τους. Το τελευταίο τέταρτο της ταινίας αποκαλύπτει τι γίνεται όταν οι Kim ανταγωνίζονται ένα παντρεμένο ζευγάρι για μια θέση στο πλούσιο σπίτι.

Η ταινία, που ο Bong Joon-ho προόριζε αρχικά ως θεατρικό έργο, είναι ένα υβριδικό είδος που μεταβαίνει από την κωμωδία στο δράμα και αμέσως μετά στο θρίλερ, ενώ παράλληλα διατηρεί τη φόρμα του Hollywood, με κορεάτικους όμως χαρακτήρες και θέματα· γεγονός που οδηγεί πολλούς να κατατάσσουν τον σκηνοθέτη της, που εμπνεύστηκε την ταινία από την αληθινή εμπειρία του ως φοιτητής, όταν δίδασκε αγγλικά στο παιδί μιας πλούσιας οικογένειας στο Κορεάτικο Νέο Κύμα (“Korean New Wave”).

Από το 2019 που έκαναν πρεμιέρα στο 72ο Φεστιβάλ των Καννών και κέρδισαν τον Χρυσό Φοίνικα, τα «Παράσιτα» είχαν μόνο ανοδική πορεία. Καλύτερη ταινία σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ διεθνώς, οι υπότιτλοι δεν στάθηκαν εμπόδιο ούτε για επιβράβευσή της από την Αμερικανική Ακαδημία που της απένειμε τέσσερα Όσκαρ: για καλύτερη ταινία, καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, πρωτότυπο σενάριο και σκηνοθεσία, καταρρίπτοντας το ένα μετά το άλλο ρεκόρ. Με τις εισπράξεις παγκοσμίως να ανέρχονται σε $170 εκατομμύρια και τις κριτικές σε μεγάλο βαθμό θετικές, η αποδοχή της είναι ευρεία.

Γεννήθηκε: το 1969 στην πόλη Daegu σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, αφού ο πατέρας του ήταν γραφίστας, η μητέρα του δασκάλα και ο παππούς του γνωστός συγγραφέας. Η οικογένεια του ζούσε κοντά σε αμερικανική βάση, όπου ως παιδί είδε πολλά γνωστά κινηματογραφικά είδη, αλλά και ταινίες σπουδαίων σκηνοθετών συντονισμένος στην (παράνομη) συχνότητα του δικτύου των Αμερικανικών Δυνάμεων (American Forces Network). Βίωσε ωστόσο και την αμερικανική επιρροή που τροφοδότησε τις στρατιωτικές δικτατορίες της χώρας του. Έλαβε μάλιστα μέρος στις διαδηλώσεις για δημοκρατία, κατά τη διάρκεια των οποίων συνελήφθη και μοιράστηκε ένα κελί με μικροεγκληματίες (για ένα μήνα) στα τέλη του ‘80 . Σπούδασε κοινωνιολογία και αποφοίτησε ως ένας από τους καλύτερους φοιτητές της Κορεάτικης Ακαδημίας των Κινηματογραφικών Τεχνών (Korean Academy of Film Arts).

Είναι δεινός γνώστης της “γλώσσας του κινηματογράφου” και πριν δημιουργήσει τις δικές του ταινίες, ο Bong Joon – ho, εργάστηκε σε ταινίες φίλων ως βοηθός σκηνοθέτη και συνδημιουργός σεναρίου. (συνέγραψε: το Phantom & το Submarine μαζί με τον Min Byungchun).

• Barking Dogs Never Bite (2000)
• Memories of Murder (2003)
• The Host (2006)
• Mother (2009)
• Snowpiercer (2013)
• Okja (2017)
• Parasite (2019)